Dag 1: naar Madrid

Na 9 maanden wachten, het lijkt wel of er een kindje in de maak is, is het eindelijk 1 april. Geen datum waar je normaal serieus over nadenkt, maar voor ons is het de dag waar we lang naar uit hebben gekeken. Na bijna zes jaar geen USA-vakantie begon het bloed toch weer te kruipen waar het niet gaan kan.

We hebben de laatste weken gemerkt dat we veel nieuwe volgers hebben. Voor hen even een korte voorstelronde. Wij, Albert en Monique, zijn tussen 2002 en 2010 acht keer met een camper op pad geweest in de Verenigde Staten, reizen die tussen de drie en zeven weken duurden. Het was een soort verslaving geworden. Die werd in 2011 doorbroken, doordat we van Nederland naar Spanje verhuisden en daar een compleet nieuw land voor ons open lag. De reden voor de emigratie was vooral de gezondheid van Albert. Hij heeft in 1997 een bedrijfsongeval gehad waarbij chemische stoffen zijn lichaam zwaar beschadigd hebben. Hij heeft daardoor dagelijks pijn, gebruikte in Nederland ook maandenlang morfine, met name in de winter. We merkten tijdens onze reizen in het zuidwesten van Amerika dat een droog, warm klimaat hem heel erg goed deed en zo kwam Spanje in beeld. Niet te ver van huis en haard, van de kinderen en toen ook nog van mijn moeder, die in 2012 overleden is. Spanje was nieuw, spannend en leuk en dat laatste is het nog steeds. In 2014 maakten we een mooie reis door Australië, in 2015 kregen we het vroegere appartement van mama in Nederland tot onze beschikking en waren we daar druk mee en nu, in 2016 gaan we dus weer naar de USA.

Jullie zullen merken dat we anders reizen dan de meeste USA-gangers. Het wordt onze eerste reis daar zonder camper, omdat ons dat in Australië ook prima is bevallen, maar dat terzijde. Maar ons tempo ligt vaak wat lager, er zijn bewust rustpauzes ingelast, we hoeven niet meer zo nodig naar de drukke, bekende parken en steden en ontdekken graag ter plaatse nog wat er te beleven valt. Natuurlijk hebben wij ook een heel road book met wat we allemaal kunnen gaan zien en doen, maar of we ons daar steeds aan houden? Denk het niet! We kunnen ook zomaar genieten van een dagje winkelen of rond een hotel hangen.

Maar vooruit, we zijn op pad. Nadat we op gepaste wijze afscheid hebben genomen van onze vrienden in Spanje, het werk in de tuin en de bewaking van het huis hebben overgedragen aan vrienden Jose en Salvador en nog gegeten hebben bij onze favoriete restaurants, zijn we er helemaal klaar voor. Vanmorgen dus nog de laatste dingen als overal de stekkers uit, de koffiemachine schoonmaken en het laatste vuil mee naar de bakken die bij ons overal langs de weg staan en we konden op pad. ´Vroeguh´sleepten we de halve huisraad mee voor in de camper en was er een koffer vol cadeaus voor iedereen die we in de USA gingen bezoeken, maar dat hebben we afgeleerd. Kijk nou toch eens op de foto: 2 reistassen, een rugzak en een trolley. Knap! We vliegen business class en mogen maar liefst 2×32 kg per persoon ruimbagage meenemen en hebben elk nog geen 23 kilo. Kijk, dat biedt perspectief voor de terugweg. Shop till you drop!

Het is vier uur rijden van ons huis naar Madrid en in die uren verzuchten we weer geregeld hoe mooi Spanje eigenlijk is. Wat gaan we zover van huis doen? Valt de USA niet tegen na al het moois wat we gewend zijn? En weer vinden we dat we daar niet over moeten miepen, maar dat we ook gaan voor de levensstijl, de vrienden, het eten en gewoon het Amerikagevoel. Hoe verder we het binnenland in gaan, hoe kouder het wordt en op het laatst zien we zelfs nog veel sneeuw op de bergtoppen in de verte. Inmiddels zijn we op onze hotelkamer en met de zon die door het open raam binnen schijnt, voelt het heel zomers aan. Maar in de speeltuin hier beneden, zien we de kindjes nog met dikke winterjassen aan spelen. Oef, ik heb de hele week al in mijn zomerjurkjes kunnen lopen thuis, behalve gisteren, toen het heel hard waaide.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

In Barajas, de voorstad van Madrid waar ook het vliegveld zit, vinden we gemakkelijk hotel Täch, niet het meest luxe hotel, maar met een 8.7 op Booking.com en goede reviews goed genoeg. We betalen hier 61 euro voor een nacht, dat is nog niet de helft van het Hilton in 2014. En Droppie, onze bus, mag voor 160 euro zeven weken in de parkeergarage staan, dat was daar ook bijna 100 euro duurder. Voor wie het niet weet: we blijven op de terugweg drie weken in Nederland in ons appartement met een stopover, dus zijn we echt zolang weg. Wij zijn tevreden. Mooie badkamer, lekker bed en ook nog eens prima gegeten in het restaurant hier vanmiddag.

Het laatste uur hebben we ons bezig gehouden met de app Tijdschrift.nl. Voor 15 euro per maand, maandelijks opzegbaar, heb je een hele zwik tijdschriften op je tablet en de eerste maand is gratis. Prettig, want je kan op meerdere apparaten lezen, dus hebben we allebei de tijdschriften gedownload die ons aanstaan en hebben zo in het vliegtuig Nederlands leesvoer. Wij zijn niet echt filmkijkers en dit is een leuke afwisseling op de boeken die al klaarstaan. Kortom, zo meteen nog even de benen strekken, vanavond een hamburgertje of zo in de hotelbar en dan vroeg het bed in, want om half vier vannacht staat de taxi klaar om ons naar terminal 2 van Adolfo Suárez Madrid-Barajas Aeropuerto te brengen.

Morgen kon het verslag weleens heel laat komen voor jullie, wellicht is het dan al zondag. Wij hebben een reisdag van zo´n 16 uur voor de boeg en bij aankomst in Californië moeten we nog de auto halen, naar ons hotel en dan is het bij jullie al zo´n beetje middernacht. Wij lopen dan 9 uur achter op jullie, dus onze dag gaat 33 uur duren. Altijd weer een feestje, jetlag, diabetesinstelling van slag en alles wat erbij hoort. Maar gelukkig kiezen we er zelf voor!

Klik hier voor de foto´s 

 

Het weer in Madrid vandaag: zonnig, licht bewolkt, 13 graden.